فکر چیست؟

فكر یك حركت ذهنی است. یك صدا است. عامل ایجاد تشخیص است. فكر ماده خام تفكر است. عنصر سازنده تفكر است. فكر فاصله بین گذشته و آینده است. خارج شدن از روند زمان است. فکر گذشت محسوس زمان است. اندازه‌گیری زمان است. فکر قالبی است كه به گذشت زمان میدهیم یا همان درك گذشت زمان است. فكر اندازه‌گیری است. عنصر اندازه‌گیر است.
در فكر ما میسازیم بعد میابیم ولی در حس ما میابیم و بعد میسازیم.
فكر تراوش حافظه است (در اینجا حافظه هم مولد است و هم انبار). حافظه یعنی گذشته ی قالب گرفته.
فكر حركت واژه ها در ذهن است. (محسوس ترین تعریف در کاربرد فعلی آن ) . وقتی واژه ها جابجا میشوند، این یعنی فكر. فكر نوعی واكنش است مثلا به شنیدن.
فكر انرژی زا نیست. بعضی ایده ها جاذب انرژی اند، بعضی دافع انرژی. بعضی انرژی شكن هستند، یعنی نه دافع اند و نه جاذب و . . . . بعضی افكار تصاویراند و در ارتباط اند با رنگهای مختلف، و رنگهای مختلف بیانگرطبقه های گوناگون افكارند.
محیط گاهی فكر را به هم می زند . برخورد انرژیك می تواند برهم زننده فكر باشد . مثلاً وقتی یك لات قداره كش را می بینیم كه به سمت ما می آید تا به ما آسیب برساند . این برخورد انرژیك برهم زننده فكر ما ست.
. . .